Drijf- en zuurstofplanten

Elodea densa, in het nederlands waterpest genaamd, is van oorsprong afkomstig uit zuid amerika. Deze ondergedoken, groenblijvende waterplant met stengels van 80cm en meer heeft een enorm waterzuiverend vermogen en invasieve groeikracht. Hij vormt snel uitlopers en kan op korte tijd hele matten vormen. De bladeren zijn langwerpig, lancetvormig, donkergroen, de onderste staan in kransen van drie de bovenste in kransen van 4 tot 8 bladeren. Waterpest houdt van een standplaats met voldoende zonlicht. Een waterdiepte van 50 tot 80 cm is ideaal, maar mits voldoende licht kan Elodea densa in water tot 4 m diep groeien. Braziliaanse waterpest is in voldoende diep water goed winterhard, ziekteresistent, ongedierte vrij, luchtvervuiling tolerant en de plant verdraagt ook zeewind en luchtvervuiling.

Fontinalis antipyretica, in het nederlands bronmos genaamd, is een wintergroen bladmosje dat op het hele noordelijk halfrond voorkomt. Dit mooi onderwaterplantje heeft donkergroene, spitse, lancetvormige blaadjes die in 3 rijen dichtopeen langs de bladstengel groeien. Deze plant bloeit niet maar plant zich voort via sporen. Fontinalis antipyretica heeft een voorkeur voor helder en koel (stromend), niet te zacht water en een standplaats in de halfschaduw. Bronsmos is goed winterhard, wintergroen, heeft weinig last van ziektes of ongedierte, verdraagt zeewind en luchtvervuiling en haalt polluenten zoals metalen uit het water. het is niet de makkelijkste plant om in cultuur te houden , water van boven de 20°c wordt slecht verdragen.

Hydrocotyle 'novae zelandiae', in het nederlands, waternavel genaamd, is een moerasplant met kruipende wortelstok die zowel in als het uit het water (al te) uitbundig groeit. Als landvorm wordt hij vaak als bodembedekker gebruikt, in het water is hij matvormend, de schildvormige bladeren drijven dan op het wateroppervlak. De bloeiwijze tijdens de zomer is eerder onopvallend met groenige kleine bloempjes aan dunne steeltjes. Waternavel houdt van een standplaats in halfschaduw of zon en doet het goed in iedere vochtige tot normaal droge grondsoort. Hydrocotyle 'novae zelandiae' is redelijk winterhard, verdraagt droogte, zeewind en luchtvervuiling en heeft weinig of geen last van ongedierte en ziektes. als landvorm kan waternavel zich zeer snel uitbreiden en hele gazonperken innemen.

Callitriche verna, in het nederlands klein sterrenkroos genaamd, is een groenblijvende zuurstofplant of drijfplant met een wijd verspreidingsgebied, de plant is ook inheems in belgië en nederland. Klein sterrenkroos heeft kleine, smalle elliptische, heldergroene blaadjes die rozetvormend op het wateroppervlak drijven. Callitriche verna bloeit in de lente met kleine, okselstandige, witgroene bloempjes opgebouwd uit 1 meeldraad of 1 stamper. Deze zuurstofplant kan zowel in een zure tot neutrale grond op een waterdiepte van 20 tot 50cm geplant worden, maar kan ook perfect als drijfplant of als moerasplant gebruikt worden. Callitriche verna is goed winterhard en heeft weinig of geen last van ziektes.

Ceratophyllum demersum, in het nederlands gedoornd of grof hoornblad genaamd, is een ondergedoken waterplant zonder wortels, met zeer groot waterzuiverend vermogen. Deze zuurstofplant is een ware kosmopoliet en komt bijna wereldwijd in voldoende diep en zoet water voor. De bladeren zijn donkergroen, gaffelvormig vertakt, in kransen staand aan lange stengels. Dit hoornblad bloeit in de zomer met kleine witte bloempjes, de plant is éénhuizig, de mannelijke bloempjes hebben ca 20 meeldraden, de vrouwelijke 1 stamper. Het stuifmeel zweeft door het water tot het de stamper bereikt, na bevruchting vormen zich olijfgroene stekelige dopvruchtjes. Gedoornd hoornblad is zeer goed winterhard, groeit snel, is niet zout tolerant en enkel geschikt voor zoet water.

Elodea canadensis, in het nederlands brede waterpest genaamd, is van oorsprong afkomstig uit noord-amerika. Deze ondergedoken, groenblijvende waterplant met stengels van 60cm en meer heeft een enorm waterzuiverend vermogen en groeikracht. Hij vormt snel uitlopers en kan op korte tijd hele matten vormen. De bladeren zijn langwerpig, lancetvormig, donkergroen, en staan meestal in kransen van 3 aan de lange stengels. Elodea is tweehuizig, in onze regio's treffen we echter meestal enkel vrouwelijke planten aan. De bloempjes zijn onopvallend, groenwit tot rozig, de bloeiperiode loopt van mei tot augustus. Waterpest houdt van een standplaats met voldoende zonlicht en groeit bij voorkeur in een mengsel van klei en veen, maar ook in een zanderige bodem komt hij tot zijn recht.

Hydrocotyle sieboldii 'Variegata', in het nederlands bonte waternavel genaamd, is een moerasplant met kruipende wortelstok die zowel in als uit het water (al te) uitbundig groeit. Als landvorm wordt hij vaak als bodembedekker gebruikt, in het water is hij matvormend, de schildvormige, lichtgroene bladeren met witte rand drijven dan op het wateroppervlak. De bloeiwijze tijdens de zomer is eerder onopvallend met witte kleine bloempjes aan dunne steeltjes. Bonte waternavel houdt van een standplaats in de zon en doet het goed in iedere vochtige tot normaal droge grondsoort. Hydrocotyle sieboldii 'Variegata', is goed winterhard, verdraagt droogte, zeewind en luchtvervuiling en heeft weinig of geen last van ongedierte en ziektes.

Myriophyllum crispata, ook wel vederkruid genoemd, is een halfwintergroene waterplant met een kruipende, drijftillenvormende habitus. De plant heeft heldergroene, veervormige, bijna naaldachtige bladeren, die kransvormig rond de stengels staan. De plant is éénhuizig en bloeit in de maanden juni tot augustus, met heel kleine, witte tot roodbruine, okselstandige aren. Myriophyllum crispata houdt van een standplaats in volle zon of halfschaduw en een vochtige tot natte grond, hij staat bij voorkeur in stilstaand of zwakstromend water op een diepte tussen 20 en 60 cm. Op een voldoende diepe standplaats is de plant goed winterhard, hij is ook zeewind tolerant en verdraagt licht brak water en tolereert luchtvervuiling. Vissen zetten er hun eitjes op af en amfibieën vinden er een schuilplaats.

Potamogeton crispus, in het nederlands gekroesd fonteinkruid genaamd, is een overal ter wereld voorkomende zuurstofplant. Deze planten zijn onmisbaar voor de middelgrote tot grote vijver, ze leveren een goede schuilplaats voor vissen en salamanders. Vissen zetten er hun eitjes op af en ze hebben een hoge waterzuiverende werking. Gekroesd fonteinkruid heeft heldergroene tot bronskleurige, gekroesde, glanzende bladeren aan vierkante stengels van vaak meer dan 1 m lang. Potamogeton crispus bloeit tijdens de zomermaanden met kleine, onopvallende roodachtig bruine, boven water staande bloemaartjes, de bloemen zijn hermafrodiet. Deze plant houdt van een standplaats in zon of halfschaduw, fris, stilstaand of licht stromend, helder water en een waterdiepte tussen 30 en 100 cm.